Kapım açık sana çık her zaman gel
Çatlasın düşmanlar yeter ki sen sev
Beterden beteri vardır bilirsin
Sarıl kollarıma ben olmadan el
Ölümden öteye yolmu var söyle
Bir yaprak ayrıldı koptu dalından
Kim bilir hangi rüzgar sürükleyecek
Akıbeti ne olacak belirsiz
Hüzünle bakacak ağaç ardından
Bizimde bir zamanlar sevgimiz vardı
Söyleniyor bak şarkılar
Bizi bize anlatıyor
Yarım kalmasın sevdalar
Senden nefret etmeden gel
Bak bu son yalvarışım
Gönül bağlarında aşkı aradım
Seni sevdim bir tek sana inandım
Hayaller suya düştü perişan kaldım
Unutmak çok zormuş böyle sevince
Kader bağlarını erken kopardı
Gül dalında kurumuş
Yeşermesi imkansız
Bütün dostlar unutmuş
Hatırlatmak imkansız
Ben hayata küskünüm
Can evimden vurdun beni
Aşkla satın aldım seni
İhanetin affedilmez
Çok çaresiz koydun beni
Ellerinden bir yabancı
Ne zaman ne zemin müsait değil
Ellerinden tutup öpüp sevmeye
Seni candan sevdim dilimde değil
Cesaretim yok ki koş gel demeye
Seni incitmedim bugüne kadar
Türkiye Türklerindir
Var mı itiraz eden
Uçurun kellesini
Emir Anıttepe’den
Ata’ya saygı duyun
Artık çalma kapımı aşındırdığın yeter
Sana kalbim kapalı girmek cesaret ister
Bunca yıldır peşinden koşan ben değilmiydim
Sonunu hiç düşünme biraz merhamete gel
Artık sabrın kalmamış bundan bana ne gerek
Kaderime boyun eğmek zorunda kaldım
İlk aşk unutulmaz aranır sandım
Bir yaban gülünü sevdi habersiz
Elleri boş boynu bükülü kaldım
Dört duvar arasında yalnızım şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!