iyice çekmeli perdeyi, yıkamalı yüzünü göğün
ve güneşin. üşüyor yalnızlık sürgününde menekşe.
yuvası bozulan kuşların hüznüdür bu gördüğün
dökülen tüy tüy. şahinlerin kanlı tırnakları pür neşe.
görüntünün kanı donmuş ‘dev ikizler’ yıkılalı
cinayet usta işi. kendisini ağlarken tüketmiş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Muhteşem...öpüyorum ellerinizi.Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta