Süel Şiiri - Enver Levent Batur

Karanlık dalgaların uğultuları geliyordu sislerin içinden
ardından yaklaşan gemilerin ışıkları
ensesinde kızıl çizginin şeytani nefesiyle
ihanetleri doldurup şarjörlerine ölüm mağaralarından.

Biliyorum: Bu süel boru sesleri de o alçakların
her üç pare top atışında
ağlıyorum.

Nihayet göründü uzaktan Bandırma Vapuru
o sitemkar gülüşlerin dövdüğü denizlerden
yontuk dost kollarını bana uzatarak
umut belirişleri şafakla karanlıklardan.

Artık yer gök benim
deniz de benim
vatanım.