Sudan Şiiri - Şairül İslam Yunus Kokan

Nil'in kıyılarında güneş yanığı toprak,
Kumların altında saklı binlerce hikâye,
Rüzgârın dilinde eski bir türkü,
Zamanın durduğu bir an.

Akasyaların gölgesinde hüzün,
Tarihin sayfalarına sinmiş acı,
Fakat gözlerinde umut ışığı,
Bir halkın direnişi, sonsuz bir şiir.

Çölün gözleriyle bakıyor geceye,
Yıldızlar düşüyor Sudan’ın avuçlarına,
Bir çocuk gülümsüyor suya hasret,
Umudun rengi kırmızı.

Akasyaların gölgesinde hüzün,
Tarihin sayfalarına sinmiş acı,
Fakat gözlerinde umut ışığı,
Bir halkın direnişi, sonsuz bir şiir.

Ateşler yanıyor uzak dağlarda,
Dumanı sarıyor gökyüzünü,
Bir kadın ağlıyor sessizce,
Toprak kanıyor.

Akasyaların gölgesinde hüzün,
Tarihin sayfalarına sinmiş acı,
Fakat gözlerinde umut ışığı,
Bir halkın direnişi, sonsuz bir şiir.

Hurma ağaçları eğiliyor rüzgâra,
Köklere sızan tuzlu bir acı,
Eller dua ediyor kuraklığa,
Yağmur bir rüya.

Akasyaların gölgesinde hüzün,
Tarihin sayfalarına sinmiş acı,
Fakat gözlerinde umut ışığı,
Bir halkın direnişi, sonsuz bir şiir.

Kervanlar kayboluyor ufukta,
Kum fırtınası örtüyor izleri,
Bir şarkı kalıyor geriye,
Yürekte yankılanan.

Akasyaların gölgesinde hüzün,
Tarihin sayfalarına sinmiş acı,
Fakat gözlerinde umut ışığı,
Bir halkın direnişi, sonsuz bir şiir.