Yalnızlık yağıyor bu kara kış gününün öğle saatlerinde üzerime.
Göz yaşlarıma karışıyor, sulu sepkene çalaraktan düşerken ellerime.
Hasretlik esiyor kuru ayazlı bu soğuk günün tam öğle saatlerinde.
Kirpiklerimi titretiyor, soğuk soğuk üşüterekten eserken yüreğime.
Eski bir sobanın üzerinde kaynayan çay suyunun sesi başlıyor sonra.
Sonra odanın karanlığında o sobanın sıcak rengi daha bir beliriyor.
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta