Evladiyelik düşler biriktirdim durmadan,
Eski mektuplar gibi hepsi postada kaldı...
Küskün bir çocuk gibi çömeldim bir köşeye,
Sakladım gözlerimi kimse görmesin diye,
Sustum, suskunluğum ikrâr sayıldı.
Kimsenin bilmediği bu şehri ben yaşadım,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta