Şubat da biliyor
Takvim ve tarihin ucunu bucağını
Kaf dağının bittiği yerden
Köksüz dalsız kurak ağaçlar gibi
Tohumlandığı hayatın mevsimini meyveye durmuş bahardan bozarak
Çiçeklendiysen belli ki kızıl goncasın
Çöreklendiysen sarnıçsız bir çöl Dönmekteysen aşk değirmeninde ya yol ya yolcu ya da kuyu
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta