Suat Türkay Şiirleri - Şair Suat Türkay

GURBET AKŞAMLARI - 1

Ah! bu gurbet akşamları,
Zifiri mavi geceler,
Kopkoyu.
Siyaha yakın,

Küskünlük
Şiirlerime küstüm bu akşam,
Petrol mavisi gibi zifiri,
Derin mi derin karanlıklar içinde,
Yalnızlığıma büründüm bu gece.

Seni düşündüm,
Sana küstüm.
Dahası dünyaya küstüm.

Seni düşündüm,
Düşsüz gecelerimde,

Aklımı ufkuna saran,
Gönlümün fırtınası,
Saçları dalgalı,
Nar tanem.

Serin,ince

Bu akşam üstü,
Sefil, perişan kadehlerin,
ince,
Kıyımsız hüznü var dudaklarımda...

İnce nağmeler

Akşam oldu;
Gün aştı yine dağların ardına,
Fırtınada sönen umutlar gibi,
Gönlümü sarar,
Rengi pembe iken,
Kararan bulutlar.

Bugün;
Umutla açtım penceremi,
Sabah erkenden,
Gün ışımadan.
Soğuğu hiç düşünmeden,
Umut dolsun istedim penceremden,

Kâğıtlar hışırdıyor belki,
Belki de,
Maziden yaprakların,
Sesi var kulağımda,
Uzakta;
Çok uzakta,

Yalnızlığım,
Ve ben,
Hiç ayrılmadık ki.
Hep beraberdik
Öteden beri.

Belki ulaşırdı göklere kadar
Sana olan sevgim.
Tutsaydım bu gece ellerini bütün sıcaklığıyla,
Baksaydım,
Bakabilseydim,
Gönlüme ölümcül yaralar açan gözlerine.