Şuara da Atışmağın Mence i

Âşıklar atışır milli dertlerle
Milli derde düçar olan fertlerle
Farketmez efendim sudan sertlerle
Mekânsızı barındırmaz yurtlarda
Dertleri dermanı ile söylerler
Ahmak gâfilleri tenvir eylerler

Sen yüksekten uçma düşersin yere
Sineklerde çıkıyorlar göklere
Su üstünde gezemeyen biçare
Balıklarla dolu denizler, dere
Biri sud biri gökte devreder
İkiside birden Ellâh bir derler

Atışmak değilde çatışmaktır bu
Dikine akarmı mayi olan su?
Ellâh’tan gayriden yoktur korkusu
İnsan şeytanları kursunlar pusu
Seni hilâfete halife eyler
Hakk var mevcudattan korkmayın beyler

Bu atışma değil hicviyedir bey
İğne ile kuyu kazamak gibi şey
Şavaşı başlatıp durdurandır hey
Şuaralar budur, demeyiniz ney
Hakkı, hakikati İSLÂMİ söyler
Feyz alır duyarsa şehirler köyler