Su Sende Kaldı Şiiri - Hayrettin Demirtaş

Yangının çaresi sudur be gönül
Ateş bende harlı su sende kaldı
Böyle yaşanmıyor söndür be gönül
Ateş bende harlı su sende kaldı

Bakışların taş kalbimi eritti
Dilin sus pus oldu halin gel etti
Bu sevdaya gülüşlerin senetti
Ateş bende harlı su sende kaldı

Gece gündüz varmış unutturdun sen
Bu canı köz ile kavuşturdun sen
Ab-ı hayat diye savuşturdun sen
Ateş bende harlı su sende kaldı

Sudan sebep mesafede heplerin
Çağlayansın sende sular çok derin
Dökmesen de bir püf etsin leblerin
Ateş bende harlı su sende kaldı

Ellere bakarım bağında güller
Kimler nazar etti bize de kimler
Al gülüne kavuştu mu bülbüller
Ateş bende harlı su sende kaldı

Şikayetim yoktur yanmakta benim
Aslına dönecek elbet bedenim
Son demimde sayıklarken köz tenim
Ateş bende harlı su sende kaldı

Kerem gitti bir Aslı'ya inandı
Mecnun çölde medet diye dolandı
Çilekeş'te saflık gör kimler yandı
Ateş bende harlı su sende kaldı