İnsan suya misal, hem susar hem de kanar
Susadıkça susar, suyu can diye arar
Susuz can, sanki çöl gibi yanar ve yakar
Göremediğim her vakit ,bende beni seraba atar.
Su mudur bende beni seraba atan.
Yoksa ben miyim beni bende arayan.
Benmişim damla olupta ummana, su gibi akamayan.
O , Sen'sin; susuzluğumu suya kavuşturan.
Kayıt Tarihi : 16.5.2019 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!