Ayrılıpta koptum mutlu yuvamdan
Bezdirdi hayat tatlı canımdan
Ayrılık olmasın gözler ağlamasın
Tutun şu kaderi zincire vurun
Kime sorsam dertli isyankar
Kader rüzgarıyla esip savrulmuş
El attığı dallar kökünden kopmuş
Tutun şu kaderi zincire vurun
Ayrılık acıdır yol verin dağlar
Yıkılmasın artık mutlu yuvalar
Bitsin artık sonsuz acılar
Tutun şu kaderi zinzire vurun
Kayıt Tarihi : 27.5.2009 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!