Şu gönül! Şiiri - Erbil Erden

şu gönül ki,
neleri diliyor, neleri istiyor,
olmayınca üzülüyor,
sonra gülüyor,
geçiyor,
vazgeçmem dediklerinden,
sevdiklerinden,
yeminlerinden bile dönüyor!

şu gönül ki,
dolup taşıyor, neler yaşıyor,
azalıp, çoğalıyor,
kaçıyor,
saplantılarından, takıntılarından,
derbest oluyor,
kendinden bile uzaklaşıyor!

şu gönül ki,
nelere katlanıyor sabrediyor,
susuyor, sıkılıyor,
çırpınıyor,
içinde cenazeler kaldırıyor,
kuyularda yatıyor,
kabuslara uyanıyor!

erbil