ayağı burkulan bir kalbin yutkunuşu gözlerimizi titretebilir
saç diplerinden başlayan bir utanç bu insanlık adına
insan soğuktan değil de sevgisizlikten de üşüyebilir
ve vazgeçebilir her şeyden cebindeki suskunluklar adına
adını sen koy kahrolma da gör doğmamış ölü çocukların var artık
çokluğun içinde büyüttüğün umut değil iyi bak yalnızlık
yeni bir biçimde şekil vermeliydi oysa umuda yarına
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta