' Şu Cihan… '

Şu Cihan pek çoktan değişmiş meğer
Dolmuş bu fena’ya nice kaygısız.
Kalmamış burada mânâya değer
Bakışlar duygusuz, haller duygusuz.

Öyle ki madde de putlaştırılmış
Gelen genç kuşaklar yozlaştırılmış
Çokları böylece Hak’tan ayrılmış
Hep yetişen genç nesiller duygusuz.

Ahlak ve fazilet unutturulmuş
“Din afyondur” denmiş ve yutturulmuş
Haklılar itilmiş, haksız tutulmuş
Hesabından, azabından kaygısız.

Sadece itibar maddeye, pula
Çokları şaşırmış, gelmez hak yola
Günah, hata, isyan işte kol kola
Yediden yetmişe kullar saygısız.

Gözetilmez olmuş Hakk’ın rızası
Hep yağcılık, göze girme davası
Kalmamış hürmetkâr hiçbir azası
Ayaklar saygısız, eller saygısız.

Taş kesilmiş kalpler “ALLAH” demiyor
Demek ölüm; hatırlara gelmiyor
İhtirastan gözler Hakk’ı görmüyor
Ölmüş kalpler, hep gönüller duygusuz.

Allah hayreylesin encâmımızı
Doldursun imanla aşk câmımızı
Yoldaş etsin bize imanımızı
Bırakmasın hiçbir zaman duygusuz.

20 EYLÜL1979
K A R S