Ufkuma güneş doğdu yine derim ,
Ufkumda bulutun özlemini unutma bil istedim,
Bulut bazen gökyüzünde dolaşmaz !
Bazen dağın zirvesine iner,kaleyi sarar ,birkaç saniyeliğine zamanı unutturur !
Zamanı unuttuğumda gülümseyen ufkumdaki güneştin battın gökyüzüyle indin kaleye !
St Hilarion da tam o anı yaşadım !
Bulutlar bir anda aramıza indi,üstümüzde dolaştı ,
Kale taşları nefes almaya başladı!
Bu dağın gerçekten ‘masallara ilham veren’’ yer olmasının sebebi tamda bu ise ‘
Benim dağım sen ,ilham veren ufkuma gülümserim diyen sen değil misin !
Gülüşüme denk geldiğin günbatımlarında usulca gel …
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
St Hilarion Kalesi Girne




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!