Bizim memleketi gezdim dolaştım
Sözüne sadık bir dost bulamadım
Çok mutluydum bir güzelle anlaştım
Düşündü vazgeçti anlayamadım
İnsan oğlu çiğ süt emiş güvenmem
Her sözüne bağlanıp ta inanmam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta