Kurumuş ellerimde bahar yaprakları
Islanmıyor ayağımın değdiği sancılı toprakları
Varlığı kaybetmiş yokluğu aramakları
Öldürür gönlümü yüzüm, sözüm güler mi?
Kalkar mı dağımdan sisler arasında karış, karış karlarım
Sözüme değdirdin gidişinle en ağır feryatları
Güller solar bağrımda nefesim kesik
Öldürür gönlümü yüzüm sözüm söyle güler mi?
Bitirdim bitmişlerin tozunu yutmayı
Büyüttüm içimde hasretle yaşanmışları
Kırmıyor gönlüm özleme dağ gibi örüymüş duvarları
Öldürür gönlümü yüzüm sözüm söyle güler mi?
Mağlup gelir derdime zaman ağlıyor inan her an
Koymuştum önüne gönlümün kaldırılmaz barikat
Ne tahrik var zamana nede haykıran
Öldürür gönlümü yüzüm sözüm söyle güler mi?
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta