Kaybetmiş eskiyen güzelliğini
Hürmeti, neşeyi itmiş elinin tersiyle
Küskünü, dargını kavuşturan elleri
Kurumuş, yenik düşmüş kadere
Pişmanlığı okunuyor bakınca gözlerine
Keşkeler baş gösteriyor ardından
Sönen kader geri gelmez, nafile
Dilemeli insan sevdiğini Tanrı'dan.
Bağışlanma dilemek zor değil
İster Tanrı'dan ya da kuldan
Sözlerine inandırmak güç değil
Yalanlara inanıp aldanmadan
Sefâ sürmesi güç geliyor bazen
Ve gözlerini yaşlar esir alıyor
'Ama umut var insanı yaşama iten'
Deyince sözler yalan geliyor
Doğukan Özdemir
Kayıt Tarihi : 13.6.2020 01:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!