Dikenli tellerle çevrili bir yolda
yüreğimi kanatıyorum,
bilinmeze eş mantık güderek.
Issızlığı sürüyorum gözlerime mil
Beklenmedik bir anda kopan fırtınada
Tozu duman bir sevdayı yüklüyorum omuzlarıma.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
