Söz Şiiri - Deniz Demir Doğan

Yağmur değil kurşun yarası
Anladığımda çok geçti
Çatılardan sızarken soğuk bir ayaz
Paslı kelimeler dilimin ucunda
Çoktan eskitilmiş bir palto gibi
Yamalı bir teni donduran aşk
Oysa her sözcük bir tuzak

Daha önce hiç gidilmeyen uzaklara
Bir uçurtma salıverme heyecanıyla
Her kelime bir devri anlatırdı
Bu devirde harcanmadan önce
Ve bu devir ki
Değil robotların, iletişimin ve de teknolojinin
Bu devir taşlaşmanın
Yüreğin taşlaşmasının devri
Yontmayla, cilalamayla olacak işte değil
Buz kesince kalpler
Sözler eski alışkanlıkların kalıntısıysa
Ve de senet kadar kalmamışsa değeri
Unutun bütün bildiklerinizi
Bir çiçeğe su vermekle başlayın
Ve kabul edin
Evrendeki hiçbir şeye sahip olmadığınızı
Yüreğim elimde söylüyorum
Yana yana
Döne döne
Bir umutla

Ve sen,
Uğruna içtiğim şerbeti zehir eylettiren.
Daha kaç yüzyıl yaşayacaksın
Kelebekler ölürken
Kanatlarımda,

Söz hükmün biter elbet
Şiir baki kalır.