çok söz söylemem korkma benden
genelde gözlerindi beni kahreden
vazgeçilmez bir alışkanlıktı
saçlarını okşamak benim için
mutluluğun her karartısında.
ve şimdi
tüm alşkanlıklarımı bırakıp
gidiyorum ben sensiz yollara
ama sen sakın beni unutma
hep aklıda kalsın bu son tren
belki kızmıştırsın bana
ama birazcık anla
bu gidiş bir başlangıca
hayır arkamdan sakın ağlama...
söz
döneceğim eninde sonunda!
Kayıt Tarihi : 17.3.2003 18:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!