Sarıldı yine boynuma çok özleyen bir sevgili gibi o yokluğun
Yalandı hem de koskoca bir yalan adını yalnız benim aşk koyduğum
Günahı senin boynuna ben kalmaya çalıştıkça sen hep gidiyordun
Ne kaldı şimdi bana kırık dökük birkaç cümle sanki ne bekliyordum
Dumanlı yine önüm arkam hep pusuda bekliyor o soysuz yalnızlık
Karardı her günüm gözlerin doğmuyor yaa çoktandır üstüme ondandır
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta