Soylu ile Soysuz Şiiri - Müzeyyen Önder

Sırtında yükü ağır gelir garibe,
Gözyaşı sel olur damlasında harabe.
Sesini duyan olmaz,yankısı susar,
Bir kapı arar da, bulamaz tokmak.

Dokunma külü dağılır denize,
Savrulur rüzgârla gizli bir hüzüne.
Her kıyı bir yara, her dalga bir sır,
Karanlık örtüler gizler neye yarar

Soylunun dili ulaşır derine,
Göl olur sözleri, yansır penceresine
Kök salar sessizce zamanın rüzgârı,
İz bırakır taşta, yeşerten baharı.

Soysuzun kini aranır dibinde,
Paslı bir hançerdir kalbinin içinde.
Bir karanlık gizli kader zincirinde
Ardında güzele kalır tebessümü.