Yüzleşisi olduğum bir vaktin
Ki siz dün dersiniz ona
İçini tıka basa boş bırakarak
Ve vitrinini gösterip
Ne gündü ama dersiniz
Ben nehyederek bu durumu
Alır taşa çalarım o gökyüzünü
Kırarım icabında
Sessizlik boşluk kaldırmaz derim
Sustumsa bir sanrıya boyun eğip
Vazgeçtiğimden değildir çünkü
Biliyorum değmez dert etmeye
Dünlerin en çaplısı bile olsa
Değmez dile getirip söz etmeye
Ama sözü sızlatmadan
Konuş bir dün yüzleşisini dense
Derim ki içini deşerek
O cerahatlinin
Aklına uymuşluğum nedametimdir
Hayrını ummuşluğum gafletimdir
Hizasında kalmışlığım bahtsızlığım
Havasını teneffüs etmişliğimse
Cahilliğimdir
Bu sebeple gönlümden sakıl olanın
Demi olmaz artık çayımda
Sesi ses sözü haz vermez
Ne kadar söylense de ismi cismi
Çoşmaz içimde bir umut
Çünkü yüzleşisi yoktur artık
Herhangi bir yarınımda
Kayıt Tarihi : 21.3.2021 22:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!