Ben saramadığım yaralarımın olduğunu öğrendiğim gün büyüdüm.
Şimdi çocukluğumun dar sokakları ağlıyor.
Büyümek mutluluk sanıyordum, değilmiş.
Oysa büyümek acımakmış.
Kanamakmış ve hep bir mücadeleymiş.
Yüzümü mesken tutmuş,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta