Söylenemez, Sevilir

Nurhan,
Hangi kalem taşıyabilir seni—
Kalbime düşen en zarif hecesin sen.

Hangi kalem yansıtabilir düşünceni,
Sen güldüğünde ışığı değişen bir dünyanın
Sırlarını kim yazabilir ki?

Ve hangi kalemin ömrü yeter sana;
Sen, bir ömrün değil,
Bir kalbin bütün zamanlarına sığarsın ancak.

Söyle Nurhan…
Hiç düşündün mü,
Sen anlatılacak biri değil—
Sevilerek anlaşılacak birisin.