Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Oysa güneş ufkumuza çok uzak.
Beklemek boşuna
Hiç doğmıyacak.!
Gülümsemiyecek bize belkide
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
yüreğinize sağlık.kutlarım...
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Çok güzeldi.
Kutluyorum.
yürek sesiniz mısralara yansımış, iyiki de yansımış. paylaşım için saol Türkmen kızı selamlar.....100 puan
Gülümsemiyecek bize belkide
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
..
kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
Sevgili Şair\em bazen necip fazıl ın sözü gibi karanlığa küfretceğimize bir ışık yakmak gerek...
Umudun yitirilmesi en büyük kayboluştur zaten...Ortam güneşli olsada umut yitirildikten sonra herşey karamsar gelir insana...
Aslında her yeni gün yeni umutlarıda beraberinde getiriyor güneş bazen yanıbaşımızda oluyor biz farketmiyoruz,bazende o yokmuşcasına hareket ediyoruz
Tebrikler ayrıca doğmıyacak kelimesi dikkatsizliğinize geldi sanırım onuda düzeltirseniz güzel olur sevgiler
Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Ayrılığın hüzünü dizelere mükemmel akmış yürekten,nakış nakış,harika bir çalışma,yüreğinize sağlık.Saygılar sunuyorum...
Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Oysa güneş ufkumuza çok uzak.
Beklemek boşuna
Hiç doğmıyacak.!
Gülümsemiyecek bize belkide
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
Yüreğiniz dert,
kaleminiz hasar görmesin
sevgili şairem...
Muhabbetle
selamlıyorum
Güzel bır calışma kutluyhorum arkadaşım saygılarımla
selami
Karamsarlık çökmüş gönüle.Umarım sadece şiirde kalır bu duygular ve diyorum k;umut ışığınız asla sönmesin
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta