Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Oysa güneş ufkumuza çok uzak.
Beklemek boşuna
Hiç doğmayacak.!
Gülümsemiyecek bize belkide
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 20:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hüzünler Çiçek Açtı Kitabımda

Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Oysa güneş ufkumuza çok uzak.
Beklemek boşuna
Hiç doğmıyacak.!
Gülümsemiyecek bize belkide
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
yüreğinize sağlık.kutlarım...
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Güneşi bekliyorlar erimek için.
Çok güzeldi.
Kutluyorum.
Bizler karanlığın içinde,
Kaybolmaya mahkumuz
Bir daha doğmamak üzere...
..
kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
Umudun yitirilmesi en büyük kayboluştur zaten...Ortam güneşli olsada umut yitirildikten sonra herşey karamsar gelir insana...
Aslında her yeni gün yeni umutlarıda beraberinde getiriyor güneş bazen yanıbaşımızda oluyor biz farketmiyoruz,bazende o yokmuşcasına hareket ediyoruz
Tebrikler ayrıca doğmıyacak kelimesi dikkatsizliğinize geldi sanırım onuda düzeltirseniz güzel olur sevgiler
TÜM YORUMLAR (9)