Yüreğindeki musalla taşına her yatıp uzandığımda
dilinden fatihalar dökülüyor...
eski harap bir yapı gibi garipler mezarlığındayım sanki o saatlerde
bir şeyler mırıldanıp yanımdan gecip gidiyorsun
benden daha ölüsün
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Gel yârim biz el ele
yürüyelim bir hele.
kapılıp gittik mi ne?
hayaletten bir sele.
Ablacığım saygılarımla ellerinden öpüyorum.
Son şiirinizin ilk kıtasını koydum buraya.
Şiirim diyemiyorum,hepsi aittir doslarıma.
Kabul ederlerse.
senin gülüşlerini dondurduğun o günden beri dağımdan kalan lavlar seni eritmeğe kafi gelmeyecek ki
sana dair yaşadığına dair hiç bir yazıt bulunamayacak asırlar sonra
buz dağları gözlerinin donmuş hücreleri yanında sönmüş yanardağlar kadar sönük kalacak tarihe geçmişin adın anılmayacak
...
'asıl acı veren ölüm değil; ölenlere SÖYLEYEMEDİKLERİMİZDİR.'
kutlarım sayın Apel
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta