Tıpkı, şöyle kaybediyor insan sevdiğini;
Zihnin şafaklarından uzaklaşarak, mendil kaldırmayarak
ve şöyle sessiz bir yakarışla..
Bir kez dokunsaydın ipeksi ruhuna ölümün...
dokunsaydın çığlıklarıma.
Tutsaydı sevdanın mayası, tutsaydın Zümrüdüanka'sını aşkın dilinle ve kalbinle.
Küllerinden doğmadan öldürseydin ve
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta