Ruhum üşüyor ayaza çalan yalnızlıklarda
Sesim çığlıklara karışıyor boş odalarda
Kafayı kırıp sövesim geliyor arada sırada
Söyle bu yara hiç tamir olur mu kardeş?
Gecenin ardı elbet sabah olacaktır diyorlar
Istırap çeken ben, atlas döşekte hep onlar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta