Söyle Kadın Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Saklarken gözlerimdeki ıslaklığı tüm yaşam boyunca
Göstermezken içimin yangınlarını yakınlarıma
Dilimin söyleyeceklerini avaz ederken kendime
Söyle kadın sen benim başıma nesin

Söz söylesen delip geçiyor
Üzülsen yakıp kül ediyor
Satırlar sesinde can buluyor
Söyle kadın sen benim başıma nesin

Azı kalmışken yaşamın sonuna
Her sabah selam verirken musallaya
Dostlarla bir bir helalleşirken hayatta
Söyle kadın sen benim başıma nesin

Bir çay ile daldın kapımdan içeri
Utangaç bir buseyle yaşattın gerçeği
Kâh öldürdün kah yaşattın her şeyi
Söyle kadın sen benim başıma nesin

Dokunurum sesinin tınısında serçeye
Dalarım teninin kokusunda gül bahçeye
Yaşarım ellerinin sıcaklığıyla seheri
Söyle kadın sen benim başıma nesin...