Söyle II Şiiri - Seyrani Göl

Ben burada,
Dalgın akşamların ardında beklerim,
Gözümde seninle yaşlanan yollarda,
Gönlümde zamansız açan bir yara gibi,
Bir hasretin içine sıkışmışım.

Söyle!
Hangi yalanın süsü oldun bu gece?
Hangi gülüşe sattın eski sözleri?
Seninle kurduğum hayalleri,
Kimlerin rüyasında harcadın söyle?

Ben susarken en çok seni duydum,
Bir ezgi gibi çınladın içimde,
Sen sustukça içim kanadı,
Ve her suskunluğun,
Bir ömür aldı benden.

Şimdi söyle...
Sana bu sitem fazla mı gelir?
Ben seni severken bile kimsesizdim,
Sen beni unuturken kimin umuduydun?

Söyle,
Hangi gecenin karanlığında kayboldun?
Yaralı bir kuş misali sürüklendin,
Ve ben her gece seni beklerken,
Yitip gittin sessizce.

Bir gülüşün vardı, unutur muyum?
Kırık dökük umutlarla ördüğüm duvarlarda,
O gülüşünle yıkılıp kaldım,
Kendimden biraz daha uzaklaştım.

Şimdi,
Biliyorum, sitemim sana ağır gelir,
Ama unutma, her kırık kelimede,
Seni nasıl sevdiysem öyle kaldım,
Sessizce, usulca,
Ve hep seni bekleyerek.
S.GÖL