Sosyeteli sevgilim Şiiri - Muzaffer Yılmaz

Mantıgım istemezken gönlüm sana vuruldu
Fotoroman hayatlı tatlı sevgilim benim
Darmadağın düşüncem dörtbir yana savruldu
Sev beni diyemedim sosyeteli sevgilim

Doğduğumuz yer ayrı,ayrı sanki dünyamız
Sizler uzay çagında bizse taş çagındayız
Garip gelir bizlere hep sizin yaşantınız
Yapamayız seninle sosyeteli sevgilim

Sabah ezanı kalkar bizde bütün kadınlar
Sizde en erken kalkan öğleye kadar yatar
Erkeğinin yanında kadında çapa yapar
Sen gitte konken oyna sosyeteli sevgilim

Öğleden sonra deniz geceleri diskotek
Sakın unutma canım bu yıl moda minetek
Marmaris,Kuşadası,uludağı gezerek
Gününü gün et yaşa sosyeteli sevgilim

Kadın gerek bizlere bizimle yaşayacak
Kadın gibi davranıp herbir işi yapacak
Aş yapıp,ev süpürüp,çamaşır yıkayacak
Hiç soğan doğradın mı sosyeteli sevgilim

Sen gelemezsin benle,bizimle yorulursun
Ben gidemem seninle,sizinle boğulurum
Çıkmaz bir sokak gibi ortadadır bu durun
Vazgeçtim ben bu aşktan sosyeteli sevgilim