Sormayın Susun Artık Şiiri - Kenan Gezici

Neydi o yalnızlığım mıydı yoksa derin bir his.
Dokunu verdi durup dururken, har düştü yandı içim.
Keşki bir an gelip geçse de çöreklendi kaldı mı?
Dinmek bilmiyor biteceği yok, bu kabuslu hüzün.
Birdenbire sanki dolaşıyor, yürür kanımda.
Uyku mu kalır, bu saatlerde neden ağlamaklı gözüm.
Ne kadar zorlanıyorum akarsa bir damla gözümden.
Durdurmakta biliyorum kalırım mecalsiz.
Saklarım bilmem hangi dehlizlerimde kederimi.
Sormayın artık kimseyi, bir gün kitlenecek bu dilim.
Bilmeyin, bende bilmek istemiyorum kim nereli.
Bu başımda dolaşan duman içimden gelir.
Karışır yüzüm öfkem sadece kendimedir.

Kenan Gezici 03/10/2025