Sormayın Şiiri - İzzet Gayretli

Gönlümün kapısından hep destursuz girdiler,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın.
Olmadılar dostane dost sözlerinin eri,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın.

Saf görünen dostlarım hep uyanık çıktılar,
Umursamadan dünyamı başıma yıktılar.
Olur olmaz sözlerle canımı da sıktılar,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın.

Çıkar uğruna insan pazarında satıldım,
Düşünce bir köşeye itilip de atıldım.
Yeminli sözlerine aldanıp da ütüldüm,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın.

Ne zaman  güldüm ise ağlattılar özümü,
Haklı çıkıp riyakar eylediler sözümü.
Arsızlar kara kışa çevirdiler yazımı,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın.

Ne bir vefalı  bacım var nede bir gardaş ım,
Bu yüzden kurtulmaz ki kara beladan başım.
Olur sandıklarım hiç olmadı ki sırdaşım,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın

Kimi söyleyim hepsi birbirinden kalleş,
Yaşantıları tövbe olsun külliyen beleş.
Fakire düşman oldular zenğine de yoldaş,
Sormayın o vicdansız zalimleri sormayın

Gayretlinin kuyusun derinden kazıyorlar,
Ölmeden öldü diye adım yazıyorlar.
Nedendir bilinmez. varlığıma kızıyorlar,
Sormayın vicdansız zalimleri sormayın.