Sorma kalbim nereye gider bu yolun sonu, nerede biter bilinmez
Aşk dediğin bir masal başı sonu belli değil, kendi kendine yazdığın
Zamansız fırtınalarda bulup bulup yitirdiğin, en masum günahların
Aşk dediğin acımasız zamana inat bir yarış; ölümle yaşam arasında
Sonsuzluğa giderken, bilinmezlikleri kör kör düğümlemektir yüreğine
Aşk dediğin Ab-ı hayatı içerken vurulmaktır zamansız isyanlarla
Vazgeçmişken herşeyden savrulmaktır ordan oraya bir çift söz uğruna
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta