Tam da orta yerine düştük çekişmeli ilk devrenin.
Durdu karşılaşma bir süreliğine, kaldırılana dek cesetlerimiz.
Sonra sürdü tezahürat, bonservisler, fişek gösterileri...
Bekliyoruz saha kenarında, maçın bitmesini...
Üst katı sorma bize, çıkamadık ki...
Çıkalım diye yükselmiyor o gökdelenler...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta