Ömrün günü döndü gönül çölünde gün akşam
sevdadan sürgün yedim umutlar talan
Şimdi oturdum yaban elde
Kendi yaralarımda kendim kanıyorum
Avuç avuç tuz basıyorum habire
Aşk yarası bu kabuk tutmazki
Okyanusuda bassan dinmez kanı
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
