Her insan doğarken ağlarmış
Ama mutlu bir ağlayışmış
Nerden bilsin doğan bebek
Kaderine ağlarmış.
Beslermiş anası koklarmış
Ama kaderini çizemezmiş.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Can dost bu kadar da karamsar olmak ne kadar doğru acaba.Doğumla ölüm arasında ki o çizgide güzel şeylerde olabiliyor aslında.Kader denien yazgıyı sorgulama şansımız olabilir mi ki.
Seni seviyorum can dost
Evet herşey sorgulanmalı ama nezaman kim yapacak bu işi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta