Sordun Mu Kalbine Şiiri - Gülay Özdemir

Söyledin mi gerçeği
kalbine?
Bugün de yine içinden ben
geçiyor muyum?

Her gün,
avuç içindeki duanda,
gökyüzüne fırlatıp
kalbine inen nur gibi,
şifası olduğumu
biliyor musun?

Ben hâlâ,
bir gece sessizliğinde
adını düşüren rüzgâr gibi
doluyorum içine.
Bir anı,
bir koku,
bir ezgi gibi saklıyım
zamanın kuytularında.

Kalbinin kıyısında
sıcak bir dua mıyım hâlâ?
Yoksa unutulmuş
bir yangının küllerinde
sessizce savrulan
bir is mi oldum?

Ben seni
en çok sustuğum yerden sevdim,
en çok içimde konuştum sana.
Sen,
hiçbir kelimenin yetmediği yerde
başlayan dualarımdın...

Ve bil ki,
gözlerinden akan her yaş
benim kalbime inerken
bir damla değil,
bir ömür gibi düşerdi içime.

Ve şimdi,
bir gün gerçekten kalbine sorduğunda,
adı anılmayan ama yüreğinde duran o sessiz sevgiyi bulursan,
bil ki hâlâ oradayım...
Senin içinden geçen
her duanın ucundayım.

12.11.2020