Sorarlarsa Şiiri - Arıkan Akar

Sorarlarsa
Kara ellerimle geleceğin ellerini oluşturuyorum
Yolların resmini tekrar çiziyorum
Yatağımın merdiveni yüksek
Gök mavi
Gök alabildiğince güzel
Gökyüzünü okuyup yeryüzüne müjdeliyorum
Yıldızlarla insanları birleştiren ahşabı boyuyorum
Mesafeler renkleşmekte..

Sorarlarsa
Güneşin alfabesini öğreniyorum
Işığı okumak ve yaymak için
Enkazın üstünde bulutlanan koca bir dünya..
Pörsümüş oyuncak bebekler dağılıyor çocukların bedenine
Neden tüm ışıklar karanlıkta boğulur?
Bu kader; mevsimsizliğe gömülmeli
Gözlerimizde bir giz yanıyor
Eldeğmemiş kızıl bir yonca..
Avuçlarımızda bedenlerimiz ,güneşe sarılmış
Mutluluğun yeryüzüne eşit bölünmesinin zamanı

Sorarlarsa
Şiirler okunuyor,beyaz bir patika üzeri
Yemyeşil kırlar ortasında
Mavi tepelere yükselen mısralar
Sabahın marşı oluyor
Ey insanlık!
Biz acıdan doğduk
Geç tanıştık,yıldızlara şekil veren zambak öyküleriyle
Okunuyor erken açan güllerden bir kitap
Ruhumuz bir çiçektir, yol üstünde sayfaları bekleyen
Bekleyen,gümüş bir hançer gibi bahara nişanı

Sorarlarsa
Rüzgar beni getirdi size
Bir düşten uyandım da geldim
Çınladı kuytu çan kulelerinde sesim
Bu ses senin sesin!
Bu ses bizim sesimiz!