Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Kimi zaman ağlayıp bazen de güldü
Aşkın ateşini gözünde büyüttü
Çokta sevmişti ama doymadan öldü
Dünyalarını soramadan gittiler
kalleşler ve ona yataklık,destek verenler utansın...
tabi utanacak yüzleri ve vijdanları varsa ki...sanmıyorum.
saygılar hocam.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta