Katlanılmıyor hiçbir zerrene kahpe dünya
Doldurmuşsun her türlü yavşağı teknene ah be dünya
Suyundan içsem içilmiyor tatsız tuzsuz acı
Kürekleri çekmiyorlar herkes mutsuz ne acı
Adlar önemini yitiriyor ,yiğitler mertçe çarpışmıyor
Saatlerin bitmiş pilleri
Zamanının bükülmez elleri
Yokluk ,varlık sonu gelmez bir cenkte
Savaşıyorlar iki bucak ortada
Gökkuşağı gösteriyor zarifligini her bir renkte
Miğferler çıkmalı, kılıçlar kınına sokulmalı
Haykırışlar,nidalar, tiratlar sona erdi
Tükeniyorsunuz artık
Oldu bütün kalpler katık katık
Ömürler,gülüşler, hüzünler asılı kaldı koca ağaçta
İzin verir belki almamıza son yamaçta
Al ilk ve bitmiş nefesini
Çek içine yitmiş ruhunu
Titreme yürü biliyorsun bu yaşlı asma yolu
Uzaktan gözlüyor yine bekleyen
Alma canımı cananım gelmeden.
Kayıt Tarihi : 1.2.2024 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!