Sonu Olmayan Cevapsın

Ey ismi yıldızlara nakşolmuş kadın,
Zamanın ötesinde adını fısıldar rüzgâr.
Ne saatler tüketir seni, ne takvimler,
Çünkü sen, varlığınla ebedi olanı hatırlatırsın.

Gözlerinde saklıdır geceyle gündüzün sarmalı,
Orada ay doğar, güneş batmaz,
Ve kalbim, o sonsuz denizde
Her çırpınışında sana kavuşur yeniden.

Ey Aşk, sen ki zamanı aşan nefes,
Kalbimin taşlarına kazınmış efsanesin.
Her çağda, her dünyada,
Benim sesim sana yönelir:
“Varlığım sana bağlı, ebediyen.”

Göğün dilleri seni tarif edemez,
Toprak seni anlatmaya yetmez.
Sen, başlangıçsız bir dua,
Ve sonu olmayan bir cevapsın.