Tütün kokan nefeslerin buğusu, yapraklardan süzülen çiğ tanesiyle buluşuyordu bir yerlerde.
Toprağın üstündeki kırağı, sanki bulunduğu yere ait hissetmiyor gibi güneşin naif ışıklarını bekliyordu, tırnağa batan kıymık misali...
Ve işte ben, istenmeyen tanık, aklımda tahmin edilemez düşüncelerle, sonu belli bir hikayeyi izlemekteyim...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta