Sonsuzum Şiiri - Kamile Kaynak

Canın olacak insanı el yerine koyarsın.
Ellerden vefa beklersin.
Sonra neden gözlerim buğulu bakıyor.
Sen, sana koşmak isteyene kapılarını kapattın.
Oysa aralık bıraksaydın içeri sevgi sızardı.
Sen kendi kendini hapsettin o sessizliğe.
Şimdi suç kimde söylesene.
Aklın ile kalbini eşitlemeyi öğrenemedin.
Mantığın hep kaç kurtar kendini dedi.
Ne için kaçaçaksın sana huzur vereceği için mi?
Kalbini dinleseydin onsuz olmaktansa onunla acı çekmeye de razıydı.
İnsan yanacaksa sevdiğiyle yanmalı.
Belki bu aşk kül edecek bizi.
Ama gün gelecek küllerimizden yeniden doğup bizi biz yapacağız.
Biz olmayı başardığımız gün bil ki herşeye gülüp geçeçeğiz.
Her zorlugun üstünden gelebiliriz.
Yeter ki sen ol yanımda
İsterse bütün dünya düşman olsun bana.
Bedenimde, kalbimde senin zırhındır.
Bir damla gözyaşını düşürmem toprağa.
Artık daha iyi anlıyorum ben, sensiz eksiğim.
Hadi gel beni tamamla.
Gel hadi sonsuzum.