Yürüdün, salındı peşinden yapraklar.
Yolun nefesidir boğuk hayatımın!
Kalbim, ürkek ve bikarar atımının;
Titrek buğusunu yalnız sana saklar.
Durdu ay, mühürlü semavi duraklar;
Nalı keskin, soluğu yırtık atımın.
Sonsuzluk tam kucağındayken tartımın,
Nazarından bir ümit kalbim araklar...
Kasım 2025, İstanbul Kayseri Yolu
Talha Özsarı
Kayıt Tarihi : 5.11.2025 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!