Gökyüzü yine mateme bürünmüş
Sessiz sessiz ağlıyor
Dökülüyor gözlerinden yaşlar
Toprak kokuyor heryer
Acı bir feryad yükseliyor
Gök gürlemeye, şimşekler çakmaya başladı
Yine bir kalabalık boynu bükük şekilde
Omuzlara binmiş ağırlık
Gidiliyor sonu olmaya karanlığa
Toprak kapatılıyor üstüne görünmesin diye,
Çiçekler ekiliyor toprak küsmesin diye
Kayıt Tarihi : 1.4.2002 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!